Κεφάλαιο Μακεδονικό: Συλλαλητήρια για λάτρεις του κάλτ

Ο πατριωτικός παροξυσμός της εβδομάδας προτάσσει εθνικά συλλαλητήρια για την Μακεδονία, hardcore Γκρουέφσκι αισθητικής φυσικά, όπως και τα παλαιότερα. Σαν μοντέρνος λοιπόν και εγώ δεν θα μπορούσα να μην συμβαδίζω με τις νέες τάσεις της μόδας. Αναμένω λοιπόν ατμόσφαιρα εθνικής ανάτασης. Σχολάμε από ότι κάνουμε, πάμε για καφεδάκι και πιάνουμε τους δρόμους με διάθεση που παραπέμπει στο ’40, αλλά εκ του ασφαλούς - γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να καλέσουν κάποιον στο μέτωπο. Ισως για αυτό η εκδήλωση του ελληνικού εθνικισμού να περιέχει σε μεγαλύτερη δόση το στοιχείο της έπαρσης, καθώς ασχολούμαστε με ένα ποντίκι που βρυχάται. Έτοιμοι για πορεία λοιπόν και θα ακούσεις κουβέντες από παρέες να συζητούν με θέρμη την ιδέα μίας ελληνικής εισβολής πάνω από τους Ευζώνους ή, καλύτερα, τη δημιουργία κοινών συνόρων με τη Σερβία κάπου έξω από την πόλη των Σκοπίων, κρατώντας στο ένα χέρι το μικελοτσίνο και στο άλλο την Ελληνική σημαία. Γεωστρατηγική, ιστορία, πολιτική, εθνική παλιγγενεσία, ανθρωπολογία, όλα θα αναλυθούν μεταξύ σουβλατζίδικου και πεζοδρομίου, αλλά και μετά θα ακολουθήσουν εκτενέστερες συζητήσεις στον καφέ μετά το συλλαλητήριο, από την λέσχη επιστημόνων του καφενείου.

Και αυτό είναι μια πραγματικότητα, καθώς για κανένα άλλο θέμα πέραν του Μακεδονικού δεν υπήρξε τέτοια εθνική παραζάλη και κυρίως δεν συσσωρεύτηκε τέτοιος όγκος παραπληροφόρησης και εθνικής αυταπάτης. Περιμένω λοιπόν με μεγάλη ανυπομονησία να δω με αγωνία εξέχουσες προσωπικότητες του Πατριδοκάπηλου, συγνώμη πατριωτικού χώρου να λάμπουν δια της παρουσίας τους: Τον μητροπολίτη Άνθιμο ομιλητή, δίπλα στον πολυαγαπημένο Καρατζαφέρη συνοδευόμενο από χλαμυδοφόρους μεγαλέξανδρους, (δεν υπερβάλλω, έτσι εμφανίζονταν σε κομματικές ομιλίες στην Βόρεια Ελλάδα), τον Πανίκα ντυμένος ο ίδιος μεγαλέξανδρος, τους Ελλάνιους του Σώρρα (ναι θα είναι και αυτοί εκεί), τον Λιακόπουλο, τον Βελόπουλο, παρεμφερείς χριστιανικές οργανώσεις με αυτές που ανάγκασαν να επιστρέψει τελικά στην κόλαση το άγαλμα του Παλαιού Φαλήρου αφού το ψέκασαν με αγιασμό, έναν που τον λένε Τζιτζικώστα, οι Καμμένοι Έλληνες, ο Χίος και κάτι Χρυσαυγήτες. Όποιος τοποθετείται διαφορετικά σχετικά με το θέμα, όχι του ονόματος (που θα σημαίνει εξορισμού πως μιλάμε για κάποιον πράκτορα των Σκοπίων), αλλά των συλλαλητηρίων, θα πρέπει να χαρακτηρίζεται τουλάχιστον ανθελληνικό σκουπίδι. 

Μάλιστα, σε περίπτωση που δεν πιάσει το συλλαλητήριο, γιατί δεν είμαστε τίποτα χαζοί, έχει δημιουργηθεί και ειδική ιστοσελίδα, όπου συγκεντρώνονται υπογραφές, προκειμένου να μην υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία της γείτονα χώρας. Εκεί υπογράφουμε όλοι, εκτός από τους ανθέλληνες φυσικά, για να μαζευτούν πολλές υπογραφές και αυτές επειδή είναι πολλές δεν θα μας πάρουν την Μακεδονία. Ναι, ξέρω, αυτή η πρόταση δεν βγάζει κανένα νόημα αλλά έτσι είναι.

Βέβαια η αναγκαιότητα της εκδήλωσης έγκειται, όχι μόνο για να ανανεώσουν τις πολιτικές τους καριέρες τα μέλη του περιπλανώμενου πατριωτικού θιάσου που ανέφερα παραπάνω, αλλά και για να αναδείξουμε πως μπορούμε να ξεπεράσουμε σε εθνικό αποπροσανατολισμό και μικροπολιτική οπτική όλους τους Βαλκάνιους γείτονες μας μαζί που ξεκάθαρα μας αντιγράφουν! Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και στην αφίσα της εκδήλωσης, μόνο που η δική τους έγινε το 2009, εννέα χρόνια πριν να πάμε ακριβώς στον ίδιο γραφίστα και να βγάλουμε μια ίδια σε γαλανόλευκο φόντο. (πέρα από την πλάκα, στις Παμμακεδονικές Οργανώσεις του Εξωτερικού και των δυο πλευρών η μαλακία πάει σύννεφο. Μα τον ίδιο γραφίστα!) Εντάξει λοιπόν, εμείς το παραδεχόμαστε! Αυτοί οι παλιάνθρωποι μας κλέβουν την ιστορία, δεν μπορούμε εμείς να τους κλέψουμε μια αφίσα; (Ελπίζω να γίνεται προφανής ο κοινός τρόπος σκέψης των δύο λαών αλλά και η κοινή πολιτική αντιμετώπισης των εθνικών θεμάτων από τις κυβερνήσεις τους, αλλιώς τζάμπα γράφω).

 Τέλος, οφείλω να παραδεχθώ πως είχα αρχικά κάποιες αμφιβολίες για την ουσία και τον σκοπό του συλλαλητηρίου, και δεν σας κρύβω ότι ένιωσα τα εθνικά μου αισθήματα για μερικά δευτερόλεπτα να κλονίζονται, μέχρι που με επανέφερε ευτυχώς στην τάξη η φίλη μου, η κυρία Ελένη. Η Ελένη, νυχού στο επάγγελμα, δηλώνει προσβεβλημένη για την προδοτική πολιτική του ζητήματος της Μακεδονίας και θα πάει στο συλλαλητήριο φυσικά σαν γνήσια Ελληνίδα, η οποία κατανοεί απόλυτα το ιστορικό πρόβλημα. Όσοι βέβαια δεν λένε αυτά που ξέρει η ίδια, είναι φυσικά εθνοπροδότες και βαλτοί από τους εβραίους που μας μισούν και θέλουν να μας διαλύσουν. Ναι, αλλά θα μου πείς αυτό δεν έχει να κάνει με ιστορία, γιατί το ζήτημα του ονόματος είναι πολιτικό. Όμως μάντεψε! Και από πολιτική ξέρει η κυρία Ελένη! Ακόμη ξέρει και από γεωπολιτική και από ιατρική και από νομική και πως βγαίνει ο λεκές από κρασί!

Τέλος πάντων το νόημα το πιάσατε, δεν συνεχίζω άλλο. Αφήνω ως υστερόγραφο, ένα αγαπημένο ρητό του φιλόσοφου Νίκου Δήμου:

«Το Έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό, ό,τι είναι αληθές». Εμείς χρόνια τώρα, προσπαθούμε να πεισθούμε για το ανάποδο.

Ο Έλληνας, όταν βλέπει τον εαυτό του στον καθρέπτη, αντικρίζει είτε τον Μεγαλέξανδρο είτε τον Κολοκοτρώνη, είτε τουλάχιστον τον Ωνάση. Ποτέ τον Καραγκιόζη.

Κι όμως στην πραγματικότητα είναι ο Καραγκιόζης, που ονειρεύεται τον εαυτό του σαν Μεγαλέξανδρο. Ο Καραγκιόζης με τα πολλά επαγγέλματα, τα πολλά πρόσωπα, την μόνιμη πείνα και την μία τέχνη: της ηθοποιίας.

Πόσοι είναι οι Έλληνες, εκτός από τον Εμμανουήλ Ροΐδη, που έχουν δει το πρόσωπό τους στον καθρέφτη;

Για τούτο ο Έλληνας δεν συγχώρησε ποτέ όσους «μισέλληνες» ζωγράφισαν το πορτραίτο του (Καημένε Αμπού!).»

ΥΓ: Είμαι βέβαιος ότι στο συλλαλητήριο θα έχει πάνω από διακόσιες χιλιάδες ανθρώπων. Αν είστε λάτρεις του κάλτ να πάτε θα περάσετε υπέροχα! Αν πάλι δεν προλαβαίνετε, θα κάνουν και οι Σκοπιανοί σε λίγες μέρες, να πάτε εκεί θα είναι ίδιο. Αν πάλι δεν νιώθετε βαλκάνιοι και νιώθετε το αρχαιοελληνικό DNA να αναβλύζει μέσα σας, μπορείτε να μην πάτε αλλά θα σας πουν φιλοσκοπιανούς! 

Μπερδευτήκατε;